สวัสดีค่ะท่าน สมช.บ้านสวนพอเพียงทุกท่าน ต่อไปนี้เป็นเรื่องเล่าจากประสบการณ์ตรงที่ได้พบเห็นมา เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่งได้ไปเดินซื้อกับข้าวบริเวณตลาดนัดแถวๆบ้านพัก ขณะที่เดินถึงร้านขายผัก เห็นแม่ค้ากำลังนำผักลงจุ่มในกะละมังที่มีน้ำใส่ไว้เกือบเต็ม จึงถามแม่ค้าว่า "จุ่มอะไรคะ?" อาจจะด้วยความซื่อสัตย์คิดว่าพูดความจริงคงไม่เป็นอะไร เขาจึงตอบว่า "จุ่มเพื่อไม่ให้มันเหี่ยวไงค่ะ? "พอได้ยินเช่นนั้นจึงตอบทันทีว่า "เล่นแบบนี้คนกินก็แย่สิคะ? "แล้วเราก็เดินผ่านไปโดยบอกตัวเองว่า ไม่ซื้อดีกว่าน่ากลัวจัง ตั้งแต่นั้นมาจึงหาทางปลูกผักกินเองดีกว่า เป็นที่มาของการทำสวนตามสภาพนี้ค่ะ
มีพืชผักที่จำเป็นต้องใช้ และที่ชอบตามประสาคนบ้านนอกค่ะ เช่น ตะไคร้ ใบกระเพรา ใบโหระพา ฯลฯ
กระเพรา อ่อมแซบ จากบ้านน้องกุ้ง บางบัวทอง ค่ะถือโอกาส ส่งการบ้านเลยนะคะ
เตยหอม สำหรับต้มข้าวต้มมื้อเช้า น้องกุ้งยกกระถางมาให้พี่นำลงดินแล้วนะคะ
ดอกชมจันทร์ของน้อง Chack 48 พี่ส่งการบ้านเลยนะคะ
งามมากค่ะ แต่ออกดอกน้อยอยู่นะคะ
พริกจากน้องเสินให้มาค่ะ ขยายพันธุ์ ได้เยอะมาก เผ็ดสุดๆค่ะขอบอก..
ชะอมเริ่มแตกช่อ พอได้กินชุบไข่ทอด จิ้มน้ำพริกกะปิของโปรดค่ะ
ฟักทอง, มะละกอ, ผักกระเจี๊ยบ ก็มีพอได้เก็บกินและแจกข้างบ้านค่ะ
เมื่อน้องเก้ส่งน้องเก้ามาตรวจการบ้าน
คิดอยู่นานค่ะว่าจะทำอย่างไรให้ตำลึงเป็นพุ่มได้น๊า?
มะละกอต้นนี้ตัวผู้หรือตัวเมียน๊า ใครรู้บอกด้วยค่ะ ถ้าต้นผู้จะได้โค่นทิ้งไงคะ
ฟักข้าวก็มีลูกอยู่นา พอได้ทำน้ำฟักข้าวกินน้องเก้บอกสูตรผสมส้มแขกค่ะ
นี่แหละค่ะ เป็นเรื่องของคนบ้านนอกกลัวสารพิษ และกลัวถูกแม่ค้าหลอก ทำไมไม่คิดถึงคนกินผักกันบ้างนะ แม่ค้าทั้งหลายอย่าเห็นแก่ได้เพียงอย่างเดียวเลย คิดถึงสุขภาพของผู้บริโภคกันบ้างก็ดีนะคะ ต้องขอบคุณทีมีโอกาสมาพบเว็บบ้านสวนฯ ได้แบ่งปันความรู้ที่ไม่รู้ ได้แลกเปลี่ยนเมล็ดพันธุ์กัน ตอนนี้มีเมล็ดผักกระเจี๊ยบเยอะเลยค่ะพอจะแบ่งปันให้
สมช.ที่สนใจได้ ส่งที่อยู่ทางข้อความเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ